Szczegółowa analiza czynnika żeńskiego i męskiego

• ocena czynności hormonalnej gonad i ich zdolności rozrodczej
• ocena jajeczkowania
• analiza obrazu śluzówki macicy w poszczególnych fazach cyklu
• testy penetracyjne i ocena immunologiczna
• aspiracja śluzu szyjkowego do oceny jego pH
• analiza immunologicznych przyczyn niepłodności
• testy immunologiczne do jakościowej i ilościowej analizy przeciwciał antyplemnikowych.
• ocena biocenozy pochwy
• ocena budowy kanału szyjki macicy i jamy macicy z oceną drożności i budowy jajowodów w badaniach:
  Hysterosalpingosonografii i Hysterosalpingografii, metodach mających zastosowanie w diagnostyce niedrożności jajowodów oraz wad rozwojowych macicy,wykrywaniu patologii;najczęściej polipów endometrialnych i mięśniaków podśluzówkowych. W sytuacjach wątpliwych hysteroskopia, czyli oglądanie jamy macicy w torze wizyjnym
• ocena Histopatologiczna zauważonych zmian

Każda nieprawidłowość stwierdzona w trakcie tych badań jest wskazaniem do dalszej diagnostyki,wykonania laparoskopii i histeroskopii.

Niepłodność należy zawsze traktować jako problem obojga partnerów.

Diagnostyka niepłodności prowadzona zgodnie z zasadami WHO pozwoliła stwierdzić, iż udział czynnika męskiego w niepłodności partnerskiej dotyczy 20-30% par i ma tendencję wzrostową.

W kolejnych 30% czynnik męski współistnieje z czynnikiem żeńskim.

W przypadku stwierdzenia endometriozy I i II st.u młodych kobiet można przyjąć strategię wyczekującą lub stosować inseminację po stymulacji jajeczkowania.

U kobiet powyżej 35 roku życia należy zawsze wykonać inseminację lub skierować pacjentkę do programu IVF.

U kobiet z endometriozą III i IV st., które w trakcie pół roku po operacji nie zaszły w ciążę, jedyną efektywną metodą leczenia jest program IVF.